سقوط افکار

راوی: شب‌هایی که ماه کامل است؛ فکر می‌کنم دارم از تهِ یک چاه سیاه و تاریک، به دهانه‌ی چاه که خودِ ماه باشد نگاه می‌کنم. یعنی فکر می‌کنم شب نیست. بلکه من ته یک چاهم و آن بیرون روز است. و بعد که این‌طور فکر می‌کنم؛ دائمِ خدا از خودم می‌پرسم من این تَه چه‌کار می‌کنم و حالا چه‌طور باید خودم را برسانم آن بالا؟ این است که می‌ترسم بهش نگاه کنم و تا خوابم ببرد، دل‌شوره دارم که مبادا برای همیشه این ته بمانم و هیچ‌وقتِ خدا نتوانم خودم را برسانم آن بالا.

کافه پیانو - فرهاد جعفری